Regulamin pracy w MAB

Regulamin Pracy Muzeum Archeologicznego w Biskupinie do pobrania w

pliku Word

REGULAMIN PRACY

MUZEUM ARCHEOLOGICZNEGO W BISKUPINIE

po zmianach z dnia 16.04.2009

Art. 1
1. Regulamin określa porządek wewnętrzny w Muzeum Archeologicznym w Biskupinie, a także prawa i obowiązki pracowników i pracodawcy.
2. Regulamin pracy obowiązuje wszystkich pracowników, bez względu na zajmowane stanowisko i wymiar czasu pracy.

Art. 2
Ilekroć w Regulaminie jest mowa o:
1. „przepisach prawa pracy” – rozumie się zapis zawarty w Art. 9 kodeksu pracy;
2. „pracodawcy” – rozumie się przez to Muzeum, w imieniu którego działa Dyrektor;
3. „pracownikach” – rozumie się przez to wszystkie osoby zatrudnione w Muzeum, pozostające w stosunku pracy, bez względu na rodzaj wykonywanej pracy i zajmowanego stanowiska;
4. „organizacji związkowej” – rozumie się przez to Komisję Międzyzakładową Nr 252 NSZZ „Solidarność” przy Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie i Muzeum Archeologicznym w Biskupinie.

Obowiązki pracodawcy

Art. 3
1. Pracodawca jest obowiązany zaznajomić pracowników podejmujących pracę z:
1) zakresem ich obowiązków opracowanym na piśmie;
2) sposobem wykonywania pracy na wyznaczonym stanowisku;
3) przepisami bhp oraz p. poż.;
4) niniejszym Regulaminem.
2. Pracodawca zobowiązany jest skierować kandydata do pracy na wstępne badania lekarskie.

Art. 4
1. Pracodawca zobowiązany jest zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenia pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.
2. Pracodawca zobowiązany jest dostarczyć pracownikom, których stanowiska pracy tego wymagają, odzież i obuwie robocze, a także środki ochrony indywidualnej i higieny osobistej zgodnie z Załącznikiem Nr 1 do Regulaminu.

Art. 5
Pracodawca zapewnia pracownikom, na swój koszt, przeprowadzanie okresowych, profilaktycznych badań lekarskich, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Art. 6
Pracodawca zobowiązany jest ponadto:
1. terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie;
2. udzielać pracownikom urlopów wypoczynkowych zgodnie z planami urlopów;
3. ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych;
4. stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy;
5. prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników pozwalające na udokumentowanie przebiegu pracy zawodowej każdego pracownika;
6. zaspokajać socjalne potrzeby pracowników zgodnie z Regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych;
7. szanować godność i inne dobra osobiste pracownika;
8. wpływać na kształtowanie w Muzeum zasad współżycia społecznego.

Art. 7
1. Dyrektor przyjmuje pracowników co najmniej raz w tygodniu, we wtorek, w godzinach 14:00 – 15:00.
2. W sprawach bardzo pilnych pracodawca przyjmuje pracowników po ustaleniu terminu przez sekretarkę.

Obowiązki pracownika
Art. 8
1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie, przestrzegać Regulaminu Pracy oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy.
2. Pracownik ma obowiązek wykorzystać czas pracy w pełni na pracę zawodową zgodnie z celem umowy o pracę.

Art. 9
W szczególności do obowiązków pracownika należy:
1. rzetelne i efektywne wykonywanie pracy,
2. przestrzeganie czasu pracy ustalonego w Muzeum,
3. znajomość i przestrzeganie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych i branie udziału w szkoleniach z tego zakresu,
4. poddawanie się obowiązkowym okresowym badaniom lekarskim,
5. dbanie o dobro Muzeum, chronienie jego mienia,
6. utrzymanie porządku i dbałość o miejsce pracy,
7. zachowanie w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,
8. przestrzeganie w Muzeum zasad współżycia społecznego.

Art. 10
1. Pracownikom nie wolno stawiać się do pracy w stanie nietrzeźwym, pić alkoholu i używać środków odurzających w czasie godzin pracy oraz po godzinach pracy na terenie Muzeum, za wyjątkiem przyjętych zwyczajowo imprez muzealnych.
2. Pracownikom nie wolno palić tytoniu w pomieszczeniach do tego nie wyznaczonych.

Art. 11
1. Pracownikom nie wolno wnosić na teren Muzeum i wynosić przedmiotów, które mogą stać się przedmiotem sporu co do własności.
2. Pracownik może wnosić lub wynosić przedmioty stanowiące własność Muzeum lub też inne przedmioty tylko na podstawie dokumentów wystawionych przez przełożonego.
3. Pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy, a zwłaszcza:
1) prowadzić działalności gospodarczej konkurencyjnej wobec pracodawcy,
2) świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego działalność konkurencyjną wobec pracodawcy.
4. Warunkiem obowiązywania zakazu prowadzenia działalności konkurencyjnej przez pracownika jest umowa zawarta z pracownikiem określająca jej szczegółowe warunki.

Art. 12
Pracownik, który odchodzi z Muzeum ma obowiązek rozliczyć się ze swoich zobowiązań, a w szczególności z przedmiotów i urządzeń, które pobrał w związku z wykonywaną pracą.

Czas pracy
Art. 13
Czas pracy jest czasem, w którym pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy w miejscu wyznaczonym dla niego do wykonania pracy.

Art. 14
1. Czas pracy pracowników Muzeum wynosi 40 godzin na tydzień i 8 godzin na dobę z zastrzeżeniem art. 17 w rocznym okresie rozliczeniowym.
2. uchylony
3. W przyjętym okresie rozliczeniowym praca w granicach nie przekraczających norm określonych w pkt. 1 i 2 nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.
4. Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym oblicza się na zasadach określonych w art. 130 Kodeksu pracy.

Art. 15
Czas pracy pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się w umowach o pracę.

Art. 16
1. Praca wykonywana jest od poniedziałku do piątku w godzinach 7:00 – 15:00.
2. W Muzeum zatrudnieni są pracownicy w systemie zmianowym.
3. Czas pracy zalicza się do zmiany jeżeli godziny rozpoczynania pracy przekraczają połowę dobowego, obowiązującego wymiaru czasu pracy.
4. W uzasadnionych przypadkach wynikających z rodzaju pracy, a także jej organizacji stosowany może być system równoważnego czasu pracy polegającego na dobowego wymiaru czasu pracy nie więcej niż do 12 godzin w okresie rozliczeniowym jednego miesiąca, który w przypadku wpływu warunków atmosferycznych lub w okresie wzmożonego ruchu turystycznego może być przedłużony do 3 miesięcy.

Art. 17
1. Czas pracy niektórych pracowników zatrudnionych w Muzeum nie może przekraczać 6 godzin na dobę i przeciętnie 30 godzin na tydzień w rocznym obejmującym rok kalendarzowy okresie rozliczeniowym.
2. Stanowiska objęte czasem pracy określonym w pkt. 1 określa Załącznik nr 2 do Regulaminu.
3. Praca wykonywana jest od poniedziałku do piątku w godzinach od 7:00 – 13:00.

Art. 18
Wymiar czasu pracy ulega obniżeniu w okresie rozliczeniowym o liczbę godzin usprawiedliwionych nieobecności pracownika w pracy, przypadającą do przepracowania w okresie tej nieobecności zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy.

Art. 19
Do czasu pracy wlicza się 15 minutową przerwę na spożycie posiłku.

Art. 20
1. Pracownicy mogą przebywać na terenie Muzeum tylko w godzinach pracy.
2. W Muzeum obowiązują następujące godziny pracy:
1) administracja – od poniedziałku do piątku w godzinach 7:00 – 15:00
2) dozór – rezerwat archeologiczny – od poniedziałku do niedzieli w godzinach 9:00 – 18:00
3) kasa – rezerwat archeologiczny – od poniedziałku do niedzieli w godzinach 9:00 – 18:00
4) portierzy, palacze – system zmianowy
5) Pracownia Konserwacji Muzealiów – od poniedziałku do piątku w godzinach 7:00 – 13:00
6) Dział Naukowo – Badawczy (pracownicy zatrudnieni w Warszawie) – od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 – 16:00.
3. Przebywanie na terenie Muzeum poza godzinami pracy lub w dni wolne od pracy jest dozwolone na polecenie przełożonego lub po uzyskaniu jego pisemnej zgody.
4. Pracodawca, na wniosek pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze godzin, może ustalić dla niego inne godziny rozpoczynania i kończenia pracy.

Art. 21
1. W jednostkach organizacyjnych Muzeum, w których rozkład czasu pracy przewiduje prace w soboty, niedziele i święta, pracodawca ma obowiązek opracowywania imiennych harmonogramów pracy w tych dniach i w terminie nie krótszym niż jeden tydzień przed nim, zapoznawania z harmonogramami pracowników.
2. uchylony
Art. 22
W Muzeum pora nocna trwa od godziny 22:00 do godziny 6:00.

Art. 23
1. Praca w godzinach nadliczbowych jest pracą przekraczającą 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie dłuższym niż 3 miesiące.
2. Praca w godzinach nadliczbowych dopuszczalna jest tylko w razie:
1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej dla ochrony życia lub zdrowia
ludzkiego albo dla ochrony mienia lub usunięcia awarii,
2) szczególnych potrzeb pracodawcy (potrzeby takie ocenia pracodawca).
3. Liczba godzin nadliczbowych przypadających na jednego pracownika nie może przekroczyć 4 godzin na dobę i 150 godzin w roku kalendarzowym.
4. Pracowników, o których mowa w Art. 17 Regulaminu oraz:
1) pracownic w ciąży
2) pracownic opiekujących się dzieckiem do lat 4,
bez ich zgody, nie można zatrudnić w godzinach nadliczbowych przekraczających ustalone dla nich normy dobowe i tygodniowe, uwzględniające obowiązujące okresy rozliczeniowe.
5. Pracodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję czasu pracy z uwzględnieniem pracy w godzinach nadliczbowych.
6. Pracownicy zarządzający Muzeum, Główny Księgowy, Kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych Muzeum oraz zastępcy tych osób w razie konieczności wykonują pracę poza normalnymi godzinami pracy, bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia.

Ewidencja czasu pracy i zasady usprawiedliwiania nieobecności w pracy

Art. 24
1. Pracownik ma obowiązek stwierdzić podpisem na liście obecności fakt przybycia do pracy.
2. Listy obecności są dostępne dla pracowników w miejscach zwyczajowo ustalonych w biurze Muzeum i w Rezerwacie.
3. Pracownik ma prawo opuścić stanowisko pracy dla załatwienia spraw służbowych lub spraw prywatnych za zgodą swojego bezpośredniego przełożonego lub osoby go zastępującej. W przypadku nieobecności bezpośredniego przełożonego zgodę wyraża Dyrektor Muzeum lub jego zastępca. To samo dotyczy przypadków, gdy pracownik zamierza stawić się do pracy po godzinie rozpoczęcia pracy.
4. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy jeżeli obowiązek taki wynika z odrębnych przepisów.
5. Pracodawca może zwolnić pracownika od pracy na czas niezbędny do załatwienia spraw prywatnych, które wymagają załatwienia w godzinach, jeżeli nie spowoduje to zakłócenia toku pracy w Muzeum.
6. Pracownik, który stawił się do pracy po godzinie rozpoczęcia pracy, jest zobowiązany usprawiedliwić swoje spóźnienie niezwłocznie po przyjściu do pracy u swojego bezpośredniego przełożonego.
7. Za czas zwolnienia od pracy w celach prywatnych pracownikowi przysługuje wynagrodzenie jeżeli odpracował czas zwolnienia.
8. Pracownik, który zamierza zostać na terenie Muzeum po zakończeniu godzin pracy musi uzyskać zgodę przełożonego.

Art. 25
1. O niemożliwości stawienia się do pracy z przyczyn z góry wiadomych pracownik powinien uprzedzić pracodawcę.
2. W razie niestawienia się do pracy, poza przypadkami wymienionymi w pkt. 1, pracownik jest obowiązany zawiadomić pracodawcę o przyczynie nieobecności nie później niż w drugim dniu nieobecności, osobiście lub przez inne osoby, telefonicznie, względnie za pośrednictwem poczty. W tym ostatnim przypadku za datę zawiadomienia uważa się datę stempla pocztowego.
3. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w pkt. 2 uważa się za usprawiedliwione, jeżeli pracownik ze względu na szczególne okoliczności nie mógł zawiadomić o przyczynie nieobecności w wymaganym terminie.

Art. 26
1. Nieobecność w pracy usprawiedliwiają przyczyny uniemożliwiające stawienie się do pracy, a w szczególności:
1) niezdolność do pracy spowodowana chorobą pracownika lub jego izolacją z 
powodu choroby zakaźnej,
2) choroba członka rodziny pracownika wymagająca sprawowania przez pracownika
osobistej opieki,
3) okoliczności wymagające sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad
dzieckiem w wieku do 14 lat,
4) konieczność wypoczynku po nocnej podróży służbowej w granicach nie
przekraczających 8 godzin od zakończenia podróży, którą pracownik odbywał w 
warunkach uniemożliwiających mu odpoczynek nocny.
2. Pracownik obowiązany jest usprawiedliwić nieobecność w pracy i przedstawić pracodawcy niezwłocznie odpowiednie dowody, tj. zaświadczenie lekarskie w przypadku nieobecności z przyczyn, o których mowa w pkt. 1.1) i 1.2), oświadczenie pracownika w przypadkach wymienionych w pkt. 1.3) i 1.4).
3. W przypadku nieobecności w pracy spowodowanej chorobą, pracownik jest zobowiązany dostarczyć Muzeum zaświadczenie lekarskie nie później niż w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania. Niedopełnienie tego obowiązku powoduje obniżenie o 25% wysokości zasiłku przysługującego za okres od ósmego dnia orzeczonej niezdolności do pracy do dnia dostarczenia zaświadczenia lekarskiego, chyba że niedostarczenie zaświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od pracownika.
Art. 27
1. Pracownikowi przysługuje zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w razie:
1) ślubu pracownika 2 dni
2) urodzenia się dziecka 2 dni
3) ślubu dziecka 2 dni
4) zgonu i pogrzebu ojca, matki, dziecka, współmałżonka 2 dni
5) zgonu i pogrzebu siostry lub brata, teściowej lub teścia, babki lub
dziadka albo innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika
lub pod jego bezpośrednią opieką 1 dzień
2. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika na czas niezbędny do przeprowadzenia obowiązkowych, profilaktycznych lekarskich badań okresowych.

Art. 28
1. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy każdego pracownika.
2. Karta ewidencji obejmuje pracę w sobotę, niedzielę i święta, w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych, a także dyżury, urlopy, zwolnienia od pracy inne usprawiedliwione i nieusprawiedliwione nieobecności w pracy.
3. Pracownik ma prawo do wglądu do ewidencji czasu pracy.

Urlopy wypoczynkowe
Art. 29
1. Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, płatnego urlopu wypoczynkowego na zasadach określonych w przepisach prawa pracy
2. Za dni robocze uważa się wszystkie dni z wyjątkiem sobót, niedziel oraz świąt określonych w odrębnych przepisach.

Art. 30
1. Pracodawca jest obowiązany udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego w tym roku kalendarzowym, w którym nabył do niego prawo.
2. Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. Co najmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.
3. Pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.
4. Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu.

Art. 31
1. Urlopy udzielane są zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca w uzgodnieniu z organizacją związkową, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i dobro Muzeum.
2. Urlopu niewykorzystanego w danym roku kalendarzowym należy pracownikowi udzielić w terminie z nim uzgodnionym, najpóźniej do 31 marca roku następnego.
3. Pracodawca podaje plan urlopów do wiadomości pracowników do 30 kwietnia danego roku kalendarzowego.

Art. 32
1. Przesunięcie terminu urlopu może nastąpić na wniosek pracownika umotywowane ważnymi przyczynami.
2. Przesunięcie terminu urlopu jest także dopuszczalne z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia w pracy.

Art. 33
1. pracodawca może odwołać pracownika z urlopu, gdy jego obecności w Muzeum wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczęcia urlopu.
2. Pracodawca pokrywa koszty poniesione przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu.

Art. 34
1. Pracodawca może udzielić pracownikowi na jego wniosek urlopu bezpłatnego.
2. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Nie dotyczy to urlopu udzielonego na mocy Art. 1741 Kodeksu pracy.

Odpowiedzialność porządkowa, materialna i za mienie powierzone pracownikowi.
Art. 35
1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonego porządku, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych pracodawca może stosować:
1) karę upomnienia
2) karę nagany
2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwym lub spożywanie alkoholu w czasie pracy – pracodawca może również stosować karę pieniężną.
3. Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności, nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać 10 części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu potrąceń zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi oraz sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych.
4. Wpływy z kar pieniężnych przeznacza się na cele socjalne.

Art. 36
1. Kara nie może być zastosowana po upływie dwóch tygodni od powzięcia przez pracodawcę wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia.
2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.
3. Jeżeli z powodu nieobecności w Muzeum pracownik nie może być wysłuchany bieg dwutygodniowego terminu, przewidzianego w pkt. 1 nie rozpoczyna się a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się pracownika do pracy.

Art. 37
1. O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.
2. Jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownik może w ciągu 7 dni od zawiadomienia go o ukaraniu, wnieść sprzeciw do pracodawcy. Nie odrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu. Pracownik, który wniósł sprzeciw, w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu sprzeciwu, może wystąpić do Sadu Pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary.
3. Karę uważa się za niebyła, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa się z akt osobowych pracownika po roku nienagannej pracy z zastrzeżeniem pkt. 4.
4. Pracodawca może, z własnej inicjatywy lub na wniosek kierownika oraz reprezentującej pracownika organizacji związkowej, uznać karę za niebyłą przed upływem terminu wymienionego w pkt. 3.

Art. 38
Pracownik, który w skutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych ze swojej winy wyrządził szkodę, ponosi odpowiedzialność materialną według zasad określonych przepisami Art. 114 – 122 Kodeksu pracy.

Art. 39
Pracownik, któremu powierzono mienie z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się odpowiada w pełnej wysokości za szkodę powstała w tym mieniu według zasad określonych przepisami Art. 124-127 kodeksu pracy.

Bezpieczeństwo i higiena pracy
Art. 40
1. Pracodawca odpowiada za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w Muzeum.
2. W szczególności pracodawca jest obowiązany:
1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
2) zapewniać przestrzeganie w Muzeum przepisów, zasad bezpieczeństwa i higieny
pracy oraz zaleceń społecznego inspektora pracy,
3) szkolić pracowników przed przystąpieniem ich do pracy w zakresie bezpieczeństwa
i higieny pracy oraz zapewnić okresowe szkolenia już pracujących,
4) dostarczyć pracownikom środki ochrony indywidualnej, odzież i obuwie robocze
oraz środki higieny osobistej. Instrukcja w sprawie zasad gospodarowania środkami
ochrony indywidualnej, odzieżą i obuwiem roboczym oraz środkami czystości,
która stanowi Załącznik Nr 1 do Regulaminu.
5) egzekwować poddawanie się pracowników okresowym badaniom lekarskim,
6) przestrzegać zasady nie zatrudniania kobiet i młodocianych przy pracach objętych
wykazem prac wzbronionych kobietom i młodocianym zgodnie z aktualnie
obowiązującymi przepisami.

Art. 41
1. Przestrzeganie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy należy do podstawowych obowiązków pracownika.
2. W szczególności pracownik obowiązany jest:
1) znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i 
instruktażu z tego zakresu,
2) wykonywać pracę zgodnie z wymogami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
stosować się do zaleceń w tym zakresie,
3) stosować środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze zgodnie z ich
przeznaczeniem,
4) poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym badaniom lekarskim,
5) dbać o ład i porządek na stanowisku pracy,
6) współdziałać z pracodawcą i przełożonym w wypełnianiu obowiązków dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy.

Art. 42
1. W przypadku, gdy pracownik zauważy usterki maszyn, urządzeń, narzędzi itp. Ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić o tym przełożonego.
2. W przypadku gdy pracownik uległ wypadkowi na ternie Muzeum, a jego stan zdrowia na to pozwala, winien niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zdarzeniu.
3. Każdy pracownik, który zauważył wypadek, winien niezwłocznie zawiadomić o nim pracodawcę.

Przepisy końcowe
Art. 43
Wynagrodzenie wypłacane jest zgodnie z zasadami ustalonymi w Regulaminie Wynagradzania.

Art. 44
1. Regulamin Pracy został ustalony na czas nieokreślony i może być zmieniony przez pracodawcę w uzgodnieniu z organizacja związkową.
2. Regulaminy obowiązujące w Muzeum, a także inne przepisy związane ze stosunkiem pracy są do wglądu w Wydziale Spraw Pracowniczych.

Art. 45
Regulamin wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia podania go do wiadomości pracowników przez wywieszenie na tablicy ogłoszeń.

Art. 46
W sprawach nie uregulowanych niniejszym Regulaminem zastosowanie mają przepisy prawa pracy.

Komisja Muzeum Archeologiczne
Międzyzakładowa w Biskupinie
NSZZ „Solidarność”

Załącznik nr 1
do Regulaminu Pracy

SZCZEGÓŁOWE ZASADY GOSPODAROWANIA ZAOPATRZENIA
PRACOWNIKÓW W ODZIEŻ ROBOCZĄ I SPRZĘT OCHRONY OSOBISTEJ

Środki ochrony indywidualnej

Do środków ochrony indywidualnej zaliczamy:
- sprzęt ochrony osobistej,
- odzież i obuwie robocze.
Zgodnie z przepisami (K.P. art.2376 § 1.) pracodawca jest zobowiązany:
- dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy,
- informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami.
Sprzęt ochrony osobistej stanowi własność pracodawcy.
Od 3 czerwca 1997 r. obowiązuje przepis nakładający na pracodawcę obowiązek dostarczenia pracownikowi środków ochrony indywidualnej, które:
- uzyskały wymagany certyfikat na znak bezpieczeństwa i zostały oznakowane tym znakiem,
- posiada deklaracje zgodności z normami wprowadzonymi do obowiązkowego stosowania oraz wymogami określonymi właściwymi przepisami, wydana przez producenta, importera dystrybutora lub innego dostawcy tych środków.
Począwszy od dnia 10 sierpnia 1996 r. środki ochrony indywidualnej podlegają obowiązkowi certyfikacji na znak bezpieczeństwa w Centralnym Instytucie Ochrony Pracy.
Świadectwa zatwierdzenia wzorów środków ochrony indywidualnej oraz świadectwa dopuszczania do stosowania na terenie Rzeczpospolitej Polskiej środków ochrony indywidualnej pochodzenia zagranicznego, wydane przez CIOP do 31 maja 1996 r. upoważniają dostawców tych wyrobów do ich oznakowania znakiem bezpieczeństwa, pod warunkiem zawarcia między posiadaczami świadectwa a CIOP odpowiednich umów określających warunki nadzoru nad wydanymi świadectwami oraz sposób i miejsce oznaczenia tych wyrobów znakiem bezpieczeństwa.
Pracodawca obowiązany jest zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej posiadały właściwości ochronne i użytkowe. W przypadku ich utraty – pracodawca jest zobowiązany wymienić je na nowe.
Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy.

Odzież i obuwie robocze.

Pracodawca jest zobowiązany dostarczyć nieodpłatnie pracownikowi odzież i obuwie robocze (spełniające wymagania określone w Polskich Normach) jeżeli:
- odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
- ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
Dostarczona odzież i obuwie przez cały okres użytkowania muszą posiadać właściwości ochronne i użytkowe. Na innych stanowiskach pracy, określonych przez pracodawcę w porozumieniu z zakładową organizacja związkową lub pracownikami w tym celu przez załogę – gdy nie działa organizacja związkowa, pracownik może używać własnej odzieży i obuwia roboczego.
Własna odzież i obuwie muszą spełniać wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy.
Pracownik używający własną odzież i obuwie robocze (spełniające wymogi bhp) otrzymuje ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny.
Pracodawca zakłada i prowadzi odrębnie dla każdego kartę ewidencyjną przydziału odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej, a także wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za używanie własnej odzieży i obuwia za ich pranie i konserwacje.

Wprowadza się następujące zasady gospodarowania środkami ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego.

1. Środki ochrony indywidualnej, obuwie i odzież są przydzielane pracownikom bezpłatnie stanowią własność pracodawcy,
2. Odzież, obuwie i środki ochrony indywidualnej winny być przez pracownika używane w miejscu pracy i zgodnie z ich przeznaczeniem. Pracownik otrzymuje je w ilości i rodzaju uzależnionym od środowiska, na którym pracuje zgodnie z angażem i warunkami pracy. Pracownik może otrzymać używane środki ochrony indywidualnej, a także odzieży roboczej (oprócz bielizny osobistej i obuwia) jeżeli podmioty te zachowały własności ochronne i odpowiadają wymogom higieniczno – sanitarnym (SA czyste i zdezynfekowane).
3. Środki ochrony indywidualnej mają być używane do czasu utraty ich cech ochronnych a odzież i obuwie robocze – do czasu utraty cech użytkowych w stopniu uniemożliwiającym dokonania naprawy. W tych przypadkach nastąpi wymiana na nowy sprzęt i odzież spełniające wymogi określone w normach.
4. Pracodawca ustala następujące stanowiska, na których może być używana przez pracowników, za ich zgodą, własna odzież i obuwie robocze spełniające wymogi bezpieczeństwa i higieny pracy (patrz tabela norm przydziałów).
5. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach określonych w pkt.4 pracodawca wypłaca miesięczny ekwiwalent pieniężny w wysokości obliczonej na podstawie tabeli norm przydziału i aktualnych cen.
6. Pracownik jest zobowiązany utrzymywać w należytym stanie odzież i obuwie robocze i środki ochrony indywidualnej. W razie utraty lub zniszczenia środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego z winy pracownika – jest on zobowiązany zapłacić za nie zamortyzowaną część wartości tych przedmiotów. Obniżenie tej kwoty przez pracodawcę może nastąpić w przypadku, gdy uzasadniają to okoliczności zniszczenia.
7. Pracownik otrzymuje ekwiwalent pieniężny (jeśli wyraża na to zgodę) za pranie i naprawę odzieży roboczej wydanej do stałego indywidualnego używania obliczony w wysokości ustalonych kosztów tych czynności i środków piorących.
Powyższe nie dotyczy pracodawcy, który zapewnia pranie i naprawę odzieży we własnym zakresie oraz odzieży skażonej bakteriologicznie lub substancjami szkodliwymi.
8. W tabeli norm przydziału określa się: stanowisko pracownika, odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony osobistej, przewidywany okres zużycia. Dla odzieży ocieplanej okres zimowy liczy się od 1 listopada do 31 marca.

I N S T R U K C J A
W SPRAWIE ZASAD GOSPODAROWANIA ŚRODKAMI OCHRONY
INDYWIDUALNEJ, ODZIEŻĄ I OBUWIEM ROBOCZYM
ORAZ ŚRODKAMI CZYSTOŚCI

§ 1
1. Środki ochrony indywidualnej, odzież i obuwie robocze przysługują pracownikom Muzeum w asortymencie i ilościach wyszczególnionych w tabeli norm przydziału środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego, zwanej dalej Tabelą.
2. Wszystkie środki ochrony indywidualnej muszą posiadać certyfikat na znak bezpieczeństwa i deklarację zgodności, a odzież i obuwie musza spełniać wymogi Polskich Norm.

§2
Środki ochrony indywidualnej, odzież i obuwie robocze przydzielane są na okres określony w Tabeli z zastrzeżeniem § 11 instrukcji.
Dla odzieży ocieplanej okres zimowy liczy się od 1 listopada do 31 marca.

§ 3
1. Specjalista ds. BHP w Muzeum doradza dyrekcji właściwy dobór środków ochrony zbiorowej i indywidualnej stosowanych na danym stanowisku pracy.
2. Gospodarkę i dystrybucję środkami ochrony indywidualnej, odzieżą, obuwiem roboczym oraz środkami czystości na podstawie „Kart ewidencyjnych wyposażenia” sporządzonych dla każdego pracownika prowadzi specjalista ds. BHP.
3. Karta ewidencyjna wyposażenia określa:
- asortyment przydzielonej odzieży i obuwia oraz środków ochrony osobistej,
- % przydatności,
- okres używalności,
- datę pobrania,
- datę upływu używalności lub zdania,
- ilość pobrana.

§ 4
1. W przypadku wykonywania przez pracownika pracy na różnych stanowiskach, dla których przewidziane są różne asortymenty środków ochrony, przysługują mu do każdej z tych prac odpowiednie środki ochrony indywidualnej wg Tabeli.
2. Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy otrzymują odzież i obuwie robocze oraz sprzęt ochrony indywidualnej na tych samych warunkach co pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy, z zastrzeżeniem wydłużenia okresu używalności.

§ 5
Pracownikom etatowym Muzeum prowadzącym badania terenowe z ramienia Muzeum przysługują odzież i środki ochrony indywidualnej według Tabeli.

§ 6
Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach wskazanych w Tabeli otrzymują środki ochrony z dniem przystąpienia do pracy.

§ 7
Pracownicy mogą otrzymać środki ochrony używane, jednakże pod warunkiem, że są one nadal przydatne do użycia, czyste i należycie odkażone z wyjątkiem obuwia i odzieży zakładanej bezpośrednio na ciało.

§ 8
Wydane pracownikowi środki ochrony indywidualnej, odzież i obuwie robocze stanowią, przez cały okres ich użytkowania, własność Muzeum.

§ 9
1. Pracodawca zapewnia odpowiednio: pranie, konserwację, odpylanie i odkażanie odzieży, obuwia i środków ochrony indywidualnej.
2. Dopuszcza się możliwość wykonania czynności wymienionych w pkt. 1 przez pracownika Muzeum, za jego zgodą, w zamian za dostarczenie środków piorących, na osobę, w ilości 300 g na miesiąc.
3. Odzież używana przy pracach z materiałem prawdopodobnie zanieczyszczonym mikrobiologicznie lub chemicznie wyłączona jest z możliwości wymienionych w pkt. 2.
§ 10
1. W razie utraty przez pracownika, zniszczenia lub przedwczesnego zużycia środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego, na okoliczność czego specjalista ds. BHP sporządza protokół konieczności, środki te przydzielone zostają ponownie.
2. Jeśli zniszczenie lub przedwczesne zużycie pobranych środków nastąpiło z winy pracownika jest on zobowiązany do zapłaty należności stanowiącej kwotę równą nie zamortyzowanej części wartości zniszczonych środków.

§ 11
1. Pracownik obowiązany jest rozliczyć się z Muzeum z pobranych środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego w przypadku rozwiązania stosunku pracy przed upływem okresów ich używalności.
2. W przypadku, gdy pracownik jest nieobecny w pracy przez okres dłuższy niż dwa miesiące z powodu choroby lub urlopu bezpłatnego, okres używalności odzieży przedłuża się o czas jaki pracownik był w pracy nieobecny.

§ 12
1. Wszystkim pracownikom Muzeum przysługują następujące ilości i rodzaje środków czystości:
- mydło w ilości 100 g miesięcznie,
- 1 ręcznik rocznie,
- krem ochronny do rąk 1 tubka miesięcznie.
2. Pracownicy działalności podstawowej Muzeum otrzymują środki do dezynfekcji rąk w razie zaistniałych potrzeb. Środki te będą pobierane z magazynu gospodarczego Muzeum indywidualnie.

TABELA NORM
PRZYDZIAŁU ŚRODKÓW OCHRONY INDYWIDUALNEJ
ODZIEŻY I OBUWIA ROBOCZEGO

Lp. Stanowisko pracy Zakres wyposażenia
R – odzież i obuwie robocze
O – środki ochrony indywidualnej Przewidywany okres używalności w miesiącach, okresach zimowych (oz) i do zużycia (dz) Uwagi
1 2 3 4 5
1. Kierownik Działu Konserwacji Drewna O – fartuch ochronny 12
2. Kierownik Działu Obsługi Rezerwatu

R – ubranie robocze
R – obuwie skórzano-gumowe
O – kurtka ocieplana
O – buty gumowe
O – kurtka przeciw deszczowa
O – rękawice ochronne
O – buty filc – guma
12
12
4 oz.
dz.
dz.
dz.
4 oz.

3. Specjalista ds. bhp i p. poż. O – fartuch ochronny
12

4. Specjalista ds. magazynowych O – fartuch ochronny
R – trzewiki robocze skórzano - gumowe 12
24
5.
Palacz C.O. R – czapka drelich lub beret
R – ubranie robocze
R – trzewiki skórzano – gumowe
O – kamizelka ciepłochronna
O – rękawice ochronne
O – okulary ochronne
O – maseczki p. pyłowe 24
24
24
4 oz.
dz.
dz.
dz.
6. Portier

R – czapka okr. garn.
R – koszula służbowa długi rękaw
R – koszula służbowa krótki rękaw
R – kurtka mundurowa krótka
R – spodnie mundurowe
R – pas główny
O – kurtka ocieplana
O – kurtka przeciwdeszczowa podgumowana 36
12
12
36
36
60
4 oz.

dyżurna – dz.
7. Opiekun zwierząt

R – czapka lub beret
R – ubranie robocze
R – trzewiki skórzano – gumowe
O – buty filc – guma
O – kurtka ocieplana
O – buty gumowe
O – kurtka przeciwdeszczowa podgumowana
O – rękawice ochronne 24
12
12
4 oz.
4 oz.
dz.

dz.
dz.
8. Opiekun ekspozycji pawilon wystawowy R – fartuch roboczy
R – obuwie tekstylno – profilaktyczne 12
12
9. Kierowca – zaopatrzeniowiec

R – ubranie robocze
R – obuwie skórzano – gumowe
R – kurtka ocieplana
O – buty gumowe
O – rękawice ochronne
O – okulary p. słoneczne
O – rękawice gumowe 12
12
4 oz.
dz,.
dz.
dz.
dz.
10. Stolarz R – ubranie robocze
R – obuwie skórzano- gumowe
R – czapka lub beret
O – rekawice ochronne
O – okulary ochronne
O – ochronniki słuchu 12
12
24
dz.
dz.
dz.
11. Pracownik obsługi rezerwatu R – ubranie robocze
R – obuwie skórzano – gumowe
R – czapka lub beret
O – czapka ocieplana
O – kurtka ocieplana
O – kurtka przeciwdeszczowa
O – buty gumowe
O – rękawice ochronne
O – buty filc - guma 12
12
24
4 oz.
4 oz.
dz.
dz.
dz.
4 oz.
12. Murarz R – ubranie robocze
R – obuwie skórzano – gumowe
R – czapka lub beret
O – czapka ocieplana
O – kurtka ocieplana
O – kurtka przeciwdeszczowa
O – buty gumowe
O – rękawice ochronne
O – buty filc - guma 12
12
24
4 oz.
4 oz.
dz.
dz.
dz.
4 oz.
13. Dokumentalista – magazyn zabytków R – fartuch roboczy
R – obuwie tekstylno – profilaktyczne 12
12
14. Renowator konserwacja drewna R – ubranie robocze
R – obuwie robocze
O – buty gumowe
O – rękawice robocze
O – rękawice gumowe
O – okulary ochronne 12
12
dz.
dz.
dz.
dz.
15. Traktorzysta R – ubranie robocze
R – obuwie skórzano –gumowe
R – kurtka ocieplana
R – czapka lub beret
O – buty filc – guma
O – buty gumowe
O – rękawice gumowe
O – okulary p. słoneczne
O – rękawice robocze 12
12
4 oz.
24
4 oz.
dz.
dz.
dz.
dz.
16. Sprzątaczka R – fartuch roboczy
R – obuwie tekstylno – profilaktyczne
R – nakrycie głowy
O – rękawice gumowe
O – buty gumowe 12
12
24
dz.
dz.
17. Ogrodnik R – fartuch roboczy
R – obuwie skórzano – gumowe
R – nakrycie głowy
O – płaszcz przeciwdeszczowy lub kurtka
O – rękawice gumowe
O – rękawice robocze
O – buty gumowe 12
12
24

dz.
dz.
dz.
dz.
18. Renowator prac. ceramiki R – fartuch roboczy
R – obuwie profilaktyczne
O – rękawice gumowe
O – okulary ochronne 12
12
dz.
dz.

W związku ze specyfika pracy w Muzeum Archeologicznym w Biskupinie przydziela się wszystkim pracownikom miesięcznie:
- mydła 100g,
- proszku do prania 300 g,
- kremu ochronnego 1 tubka,
oraz jeden ręcznik na rok.

Załącznik nr 2
do Regulaminu Pracy

Wykaz stanowisk objętych trzydziestogodzinnym
wymiarem czasu pracy

§ 1
Trzydziestogodzinnym wymiarem czasu pracy objęci są pracownicy pracujący na stanowiskach:
1. starszy konserwator,
2. konserwator,
3. adiunkt konserwatorski,
4. starszy asystent konserwatorski,
5. asystent konserwatorski,
6. specjalista w zakresie konserwacji,
7. starszy renowator,
8. renowator,
9. młodszy renowator.

§ 2
Dla pracowników innych niż określeni w pkt. 1 wymiary czasu pracy określone w Art. 17, pkt 1 Regulaminu wprowadza się jeżeli na ich stanowiskach pracy występują potwierdzone badaniami czynniki uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia, określone w odrębnych przepisach – na czas uzasadniający z tych tytułów skrócenie czasu pracy.

§ 3
1. Dyrektor Muzeum, po uzgodnieniu ze Specjalistą ds. BHP i Zakładowym Społecznym Inspektorem Pracy, ustali dla stanowisk pracy, o których mowa w § 2, wymiar czasu pracy określony w Art.17 Regulaminu.
2. W przypadkach, o których mowa w pkt. 1 wymiar czasu pracy określony w Art. 17 Regulaminu wprowadza się od pierwszego dnia, w którym stwierdzono występowanie szkodliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych warunków.
3. Po stwierdzeniu braku występowania zagrożeń i uciążliwości wymiar czasu pracy zostaje przywrócony do wymiaru pierwotnego w ciągu dwóch dni.

§ 4
Ustalenia, o których mowa w § 2 i 3, nie powodują zmian dotychczasowego wynagrodzenia pracownika.